Mont Saint-Michel je stenovito ostrvo u kanalu Lamanš na ušću reke Kesnon, oko kilometar udaljeno od obale Normandije.
Ostrvo je čuveno po svom benediktinskom manastiru, koji dominira ovim ostrvom površine 55.000 m². Utvrđena opatija je jedan od ponosa francuske arhitekture srednjeg veka. Mon Sen Mišel je i selo na ostrvu osnovano 708.
Ostrvo nije bilo pristupačno pa se nije moglo stići kopnom samo u periodu oseka ali krajem 19.veka izgrađen je put.
U manastiru žive i rade desetak benediktinskih monaha.
Legenda kaže da je 708. arhanđel Mihailo naredio biskupu Avranša da ovde sagradi crkvu. Kada biskup nije na to pristao, arhanđeo mu je vrelim prstom napravio rupu u lobanji (biskupova lobanja se danas čuva u crkvi u Avranšu, mada nauka tvrdi da je ova lobanja poreklom iz neolita).
Godine 965/966. jedna grupa benediktinaca je ovde osnovala manastir. U narednim vekovima kraljevi i vojvode su finansirali izgradnju manastira. Centralna građevina je građena od 1017. do 1520. Glavna crkva je nastala u periodu 1023-1084.
U 12. veku manastir je došao pod vlast francuskih kraljeva. Kralj Filip Avgust je u 13. veku sagradio deo opatije u gotičkom stilu. Manastirske građevine su stradale u Stogodišnjem ratu kada ih je bombardovala engleska artiljerija.
U doba Francuske revolucije opatija je napuštena 1790.godine a monasi su se vratili tek 1969. Ostrvo je služilo i kao zatvor sa ironičnim imenom Mon Libr („Slobodno brdo“) za vreme Napoleona.
Nacionalnim spomenikom proglašeno je 1874.godine nakon čega je počeo period restauracije koji traje do danas.
1879. sagrađena je brana koja povezuje ostrvo sa kopnom.