Naselje Železnik nalazi se na teritoriji opštine Čukarica.
Kroz naselje protiču Železnička reka, Čitački potok i potok Đeriz. U Železniku postoji izvor Sveta Petka za koji meštani tvrde da je lekovit. Preslava Železnika je Sveta Trojica koja se praznuje 50 dana posle Vaskrsa.
Ime Železnik
Podatak o topionicama kao i razlog za ime Železnik nalazi se u delu Austrijanca Feliksa Kanica „Srbija-zemlja i stanovništvo od rimskog doba do kraja XIX veka”. Napisao je da samo ime Železnika, mesta koje leži nešto zapadnije (od Avale), i ostaci tamošnjih velikih topionica ukazuju na nekadašnju proizvodnju železa. U narodnom predanju, ruda je vađena u Sremčici, na lokalitetu Provalija, a u Železniku je topljena.
Istorija
Prvi pisani pomen o selu Železnik datira iz 1528. godine, na osnovu materijalnih ostataka, toponima i pronađenog starog novca, može se reći da je u ataru današnjeg sela postojala naseobina od 13 veka, a da su je naizmenično naseljavali Mađari i Srbi. Železnik se posle pada Srbije pod osmansku vlast 1459. godine nalazio na samoj granici između ugarskog Beograda i turskog Žrnova na Avali, sve do 1521. godine kada je Sulejman I osvojio Beograd. U katastarskim popisima Beograda i okoline iz 1528. godine nalazi se i selo Suhi Železnik, predak današnjeg Železnika. Suhi Železnik je zauzimao prostor od Čukarice, preko Makiša, do Ostružnice i graničio se sa livadom Makiš na obali reke Save, a sa druge strane su bila sela Drenjska i Donja Ostružnica, dok je samo selo bilo na uzvišenijem mestu uz današnju ulicu Ivo Lole Ribara.
U popisu iz 1560. godine nalazi se svedočanstvo o postojanju nekadašnjeg manastira Prevelika koji se prvi put pominje u ovom popisu. Manastir je sagrađen u periodu između 1536. i 1560. godine i porušen je tokom Velikog bečkog rata 1683 -1699. godine.
Organizatori i vođe Prvog srpskog ustanka u Železniku bili su braća Arsenije i Đorđe Milovanović Guzonja. Đorđa je imenovao Karađorđe za nadziratelja grada beogradskog. U službi je bio do 21. septembra 1813. godine. Za vreme boravljenja u Beogradu, ozidao je na Dorćolu česmu, koja se zvala Guzonjina češma. Đorđe Milovanović je poginuo 1817. godine na Rudniku.
Železnik je u Miloševoj Srbiji bio u sastavu Beogradske nahije i Posavske knežine sve do 1830. godine. Sretenjskim ustavom iz 1835. godine i novom administrativnom podelom, Železnik je pripao Posavskom srezu, a novom podelom iz 1856. godine pripao je srezu Vračarskom. Kao veće selo u srezu Železnik je imao svoju opštinu od 1839/40. godine, izuzev u dva navrata krajem 19. veka, kada je odlukom ministra unutrašnjih poslova ukinuta Železnička opština i formirana jedinstvena Žarkovačka, sastavljena od tri sela: Žarkovo, Železnik i Kneževac.
