Most kralja Aleksandra počeo je sa gradnjom jula 1930.godine,nakon što je ranije raspisan konkurs za izvođača gradnje mosta a koji je dobila firma iz Nemačke-Oberhauzena. U Beogradu je tada postojao samo železnički most sagrađen 1884.godine.
Most je zvanično otvoren 16.decembra 1934.godine kao prvi drumski most a prvi su preko njega prešli svečana kraljevska konjica sačinjena od 700 konjanika. Most je otvorio princ Pavle Karađorđević a nakon otvaranje preko mosta je prešlo oko 150.000 građana.
5. novembra 1935. god prešao je i prvi tramvaj br. 14 za Zemun, zbog čega je u narodu bio poznat i kao „Zemunski most“.
Na mostu,na početku mosta i kraju, su trebale da se nadju i skulpture Ivana Meštrovića koji je imao ideju o četiri konjanika, dva na jednom pilonu sa obe strane mosta. Ovi konjanici trebalo je da budu car Dušan i kraljevi Tomislav, Trvtko i Petar I Karađorđević.
Visina stubova na kojima bi se nalazili konjanici bi bila 22 metra ali od ovog rešenja se odustalo pod pritiskom raznih inženjera i vajara, a kao razlozi su navedeni nepoštovanje porcedure za izbor skulptora, previsoka cena kao i nefunkcionalnost figura.
Srušen je tokom Drugog svetskog rata,12.aprila 1941.godine,dizanjem u vazduh od strane vojske Kraljevine Jugoslavije u aprilskim borbama, a u cilju sprečavanja prelaska nemačkih oružanih snaga na drugu stranu.U trenutku rušenja ispod mosta se nalazi brod „Tanasko Rajić“ koji se povlačio ka Ostružnici sa 110 ljudi. Nakon što je most dignut u vazduh poginulo je 95 ljudi sa broda od pada metalnih konstrukcija mosta.
