Prvi stalni bioskop u Beogradu otvoren je 1908. godine na Terazijama, na mestu sadašnjeg Bezistana u Hotelu „Pariz“ vlasnika Svetozara Botorića prvog producenta.
Moderan hotel tog vremena otvoren je u parteru opremljen kao i svaki restoran sa 120 stolova gde se tokom projekcije posluživala hrana i velikim platnom na sredini. Zbog platna koji je bio po sredini neki su film gledali naopačke i sam titl je samim tim bio naopako. Filmovi koji su prikazivani nisu imali jasan prevod, pa je na sceni bio prevodilac koji je prevodio naglas. Tu je naravno bio i klavir koji je u pauzi između titlova doprinosio atmosferi.
Bioskop je dobro radio, pa je gospodin Botorić finansirao prvi srpski nemi film „Život i dela besmrtnog vožda Karađorđa“ 1911. godine u režiji Čiča Ilije Stanojevića. Gospodin Botorić koji je se trudio da prikazuje sve više srpskih filmova ili oni koji imaju veze sa Srbijom znao je umesto klavirske pratnje da dovede i trubače kako bi doprineli autentičnoj atmosferi.
Gospodin Botorić je poginuo u logoru tokom Prvog svetskog rata, a bioskop je srušen 1948. godine.
Foto: Ilustracija / Aleksandar od Beograda
