Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici obeležavaju Spaljivanje moštiju Svetog Save za koje se verovalo da su spaljene na Vračaru 10.maja ( 27.aprila).
Telо svetоg Save je sahranjenо u manastiru Mileševa. Za vreme turske vladavine narоd srpski se skupljaо nad mоštima. Bоjeći se, da se sa tоga mesta ne digne pоbuna prоtiv Turaka, Sinan paša Beоgradski je narediо da se mоšti Savine prenesu u Beоgrad
Beograd 1594.godine je bio mnogo manji nego danas i prostirao se Dorćola – prostora oko Kalemegdana ( Beogradske tvrđave) i jednog dela današnje opštine Stari grad. Ulaz u Beograd je bila Stambol kapija koja se nalazila između Trga republike i današnjeg Narodnog pozorišta a odatle je vodio put u Istanbul koji se prostirao današnjim Bulevarom kralja Aleksandra ( više poznatim Bulevarom revolucije).
Put je vodio pored Tašmajdana a tadašnji Vračar činio je mali deo oko crkve Svetog Marka i današnje Palilulske pijace.
Kada se Sinan Paša beogradski vraćao u Beograd rešio je da zapali mošti Svetog Save na nekom proplanku a tada najviša tačka je bila Vračar kako bi prkosio srbima.
Dugo se verovalo da su košti Svetog Save zapaljene upravo na mestu gde se nalazi hram Svetog Save ali nije zaista tako.
Veruje se da su mošti Svetog Save zapaljen na sadašnjem Tašmajdanu,neki veruju baš na mestu gde je crkva Svetog Marka, a gde je pre bila mala grobljanska kapela Svetog Marka koju je izgradio knez Miloš Obrenović ili na mestu gde se nalazi danas kafana „Poslednja šansa“ gde je bilo brdo poznato kao Čupina umka.
