U blizini današnjeg Brankovog mosta turci su ovaj deo nazivali Liman što u prevodu znači pristanište, pa su tako prozvali i džamiju koja se tu nalazila. Kada je počela gradnja Mosta kralja Aleksandra džamija je bila u ruševina i napuštena. Zbog gradnje mosta je i sklonjena.
Džamija nije imala posebno veći značaj do 1862.godine kada se odigrao događaj nakon ubistva dečaka Save Petkovića kod Čukur česme.
U Beogradu se vodila borba koja je naterala mnoge Turke u beg,a jedan deo njih se sakrio i u Liman džamiju. U džamiju su se sakrile uglavnom Turske Erlije( trgovci muslimanske veroispovesti).
Turci su sa tvrđave bombardovali Beograd, na ulicama su vladale borbe što je dovelo do krvoprolića. U nemogućnosti da Srbi zauzmu tvrđavu širom Beograda jurili su Turke, gde se došlo i do Liman džamije u kome su se sakrile Erlije koje su i živele u tom delu Beograda (Savamala).
Srbi su u nekoliko navrata pokušali da prodru u džamiju ali su bili obasuti paljbom iz džamije. Pokušali su da zapale džamiju ali bila je od kamena,pa nije mnogo pomoglo da nateraju Erlije da počnu da beže napolje.
Kako je dan odmicao, a bes naroda polako splašnjavao zbog ubistva dečaka Save Petkovića, razum je polako preovlađivao. U odbranu Erlija stali su stariji beograđani kojima su oni do juče bili komšije i nisu imali zavada sa njima.
Uspeli su da umire masu i Erlije od sukoba, pa se sve završilo bez katrastofalnih žrtava.
