Drugi pešadijski puk „Knjaz Mihajlo”, poznat pod nazivom Gvozdeni puk, bio je puk srpske vojske tokom ratova od 1912. do 1918. godine.
Drugi pešadijski puk stacioniran je bio u Nišu, a u ratu mobilisao se 7.oktobra 1912.godine u Prokuplju. „Gvozdeni puk“ je dobio naziv od samih vojnika,neki tvrde stranih,a sa druge strane naziv su mu dali srpski vojnici zbog svoje hrabrosti i ratničkih podviga.
U ratu s Turcima 1912. godine Gvozdeni puk činili su Topličani, Jablaničani, Pustorečani i Zaplanjci, a činili su ga srpski vojnici starosti od 21 do 31 godine. Ono po čemu su takođe bili poznati a to da nisu nikada odstupali bez naređenja dok i zadnji nepadne pa su se neprijatelji plašili kada čuju da je „Gvozdeni puk“ ispred njih.
Jedna od upamćenih i prepričavanih priča desila se 1913.godine na Bregalnici kada je puk krenuo u juriš pa su bugarski vojnici vikali: „Begajte! Begajte! Ide vtori železni! Ide ludi puk!”
U Prvom svetskom ratu 1914. godine Drugi gvozdeni puk učestvovao je u Cerskoj bici i Kolubarskoj bici.
Tokom Kolubarske bitke pukovnik Milivoje Stojanović lično je poveo puk u juriš kada je Kremenica osvojena, a pukovnik Stojanović je poginuo.U njegovu čast kompozitor Stanislav Binički je komponovao „Marš na Drinu„.
Nakon proboja Solunskog fronta, puk se istakao u oslobođenju Niša , Aleksinca, Ražnja, Paraćina, Svilajnca, do Grocke, gde je prebačen preko Dunava i potom preko Pančeva krenuo na Bečkerek ( Zrenjanin). Puk je 7. novembra 1918. oslobodio Kikindu. Decembra 1918. godine povučen je iz Vojvodine u Beograd.
Puk je sve do 5. maja 1920. godine bio u Beogradu kao gardijska jedinica, obezbeđujući Dvor, Narodnu skupštinu i ministarstva. Nakon formiranja garde Gvozdeni puk je demobilisan.
Od 1912. do 1918. godine od oko 19.000 pripadnika poginulo je oko 32 oficira, 1.239 vojnika i podoficira, ranjeno 148 oficira i 6.492 vojnika i podoficira puka.
Ostao je najodlikovanija je jedinica u istoriji srpske vojske
Ne treba zaboraviti da su u Gvozdenom puku bile i dve jedine žene Milunka Savić i Engleskinja Flora Sends.
Foto:Wikipedia