Petar Živković rođen je u Negotinu 1.januar 1879.godine. Vojnu akademiju završio je u Beogradu, a njegov uspon u karijeri započeo je nakon pomaganja zaverenicima u Majskom prevratu – ubistvo Aleksandra Obrenovića i kraljice Drage.
Do 1912.godine bio je jedan od članova organizacije Crna ruka da bi zajedno sa kraljem Aleksandrom Karađorđevićem i još nekoliko oficirao osnovao Belu ruku.
U periodu do ubistva regenta Aleksandra Karađorđevića u Marseju 1934.godine, a i neki period kasnije, bio je jedan od najmoćnijih ljudi tadašnje Jugoslavije.
O generalu Petru Živkoviću kružile su razne priče, a jedna koja je ostala je da je bio homoseksualac. Prva priča potekla je iz Prvog balkanskog rata od vojnika koji je tvrdio da ga Petar Živković tera na homoseksualne aktivnosti. O ovom slučaju čuo je i sam Stepa Stepanović koji je hteo da ga otera na vojni sud ali zahvaljujući Dragutinu Dimitrijeviću Apisu vojnik je nestao.
Afere su se ređale i zataškivale upravo od regenta Aleksandra Karađorđevića kome je Petar Živković bio desna ruka. Mnogi su se pitali zašto ga Aleksandar štiti, pa su počele i priče da je regent u vezi sa gospodinom Živkovićem ili da general nekako ucenjuje Aleksandra Karađorđevića. Prava istina se do danas nije saznala.
Od 1934. do 1936.godine bio je postavljen za ministra vojske i mornarice. Početkom Drugog svetskog rata odlazi u emigraciju. Nakon završetka Drugog svetskog rata od strane komunista osuđen je na smrt u odsustvu. Preminuo je u Parizu 3.februara 1947.godine.
