Englezovac je naselje u Beogradu oivičen ulicama Beogradske, Njegoševe, Kursuline i Krušedolske, Bulevara Oslobođenja i Trga Slavija. Ime je dobio po svom osnivaču Škotu Fransisu H. Makenziju za kojeg su stanovnici mislili da je iz Engleske, pa su je nazvali Englezovac.
Pre nego što je nazvan Englezovac, do pred kraj 19. veka, naselje je nosilo naziv Simića majur. Nazvan je Simića majur po vlasniku tog dela zemlje Stojanu Simiću, trgovcu i političaru koga je nasledio sin Đorđe koji je zemlju prodao škotskom službeniku britanske ambasade Frensis H. Makenzi 1887. godine, koji je boravio u Beogradu. Frensis H. Makenzi došao je u Beograd jer je bio dobar prijatelj sa Čedomiljom Mijatovićem i njegovom ženom Elodijom Loton-Mijatović.
Na kupljenom imanju počeo je da gradi naselje i angažovao je stručnjake za gradnju poput: glavnog planera i projektanta Svetolika Popovića, arhitektu Františeka Nekvasila … Neke od kuća je i sam gradio koje je izdavao ili prodavao. Neke od parcela je prodavao, a jednu od parcela poklonio Srpskoj pravoslavnoj crkvi za gradnju budućeg Hrama Svetog Save 1894. godine.
U roku od tri godine ( 1890. godine) na parceli je bilo izgrađeno 120 objekata. Iste godine 1890. u kvartove Beograda je bio uvršten i Englezovac pored Varoškog, Vračarskog, Terazijskog, Dorćolskog, Savamalskog, Palilulskog, Topčiderskog i Gradskog (Tvrđavu). Treba napomeniti da je broj ljudi u naselju Frensis H. Makenzi ograničio, bunare sa vodom dobro zaštitio od zagađenja, kuće gradio do jednog sprata i morale su da budu od čvrstog materijala.
Danas jedna od glavnih ulica na Vračaru nosi naziv Makenzijeva.
