Trend

100 godina od rođenja Duška Radovića

Dušan Duško Radović bio je srpski pesnik, pisac, novinar, aforističar i TV urednik.

Otac Uglješa bio je iz Vranića kod Čačka rođen u Čolića kući, a majka Sofija Stefanović bila je iz Niša gde je i rođen. Detinjstvo je proveo u Subotici gde je završio osnovnu školu i šest razreda gimnazije. Studirao je filozofiju u Beogradu.

Bio je glavni urednik „Pionirskih novina”, urednik Programa za decu Radio Beograda, urednik Programa za decu Televizije Beograd, urednik lista „Poletarac”, novinar „Borbe” i (od 1975. godine) urednik Studija B.

Emisija „Beograde dobro jutro” počela je da se emituje jula 1975. godine na Studiju B od 7.15 časova. Poznato je u to vreme neki beogradski taksisti nisu hteli da voze putnike dok se ne završe aforizmi. Zbog velike popularnosti emitovane su i reprize u popodnevnim časovima.

Ukinuta je 1982. godine, kada su određeni članovi vladajuće partije okarakterisali Duškove aforizme kao „političke poruke sa izraženom moralističkom i demagoškom pozadinom”. I pored toga njegovi aforizmi su ostali koje se prenose generacijama i smatra se „jednom od duša Beograda“.

Scenario i tekst popularnih pesama pisao je za dečiju televizijsku seriju „Na slovo na slovo“. Bio je veliki ljubitelj fudbala i navijač FK Partizan.

Branko Ćopić je zapisao da je svaki Dušan vredan, a da je Radović samo jedan.

U Beogradu se dugi niz godina održava atletska trka „Sećanje na Duška Radovića”. Duškov brat je poznati atletski trener Branimir Brana Radović.

Preminuo je 16. avgusta 1984. godine u Beogradu. Njegov sin je Miloš Radović.

Dela ovog autora prevođena su na sve značajnije svetske jezike.

Dobitnik je više nagrada: Neven, Mlado pokolenje, Nagrade zmajevih dečjih igara, Nagrade Sterijinog pozorja, Sedmojulske nagrade, kao i diplome Međunarodne organizacije za dečju književnost Hans Kristijan Andersen.

Kao član redakcije i prevodilac sa francuskog dao je imena likovima u stripu Talični Tom.

Povodom 100 godina od njegovog rođenja objavljena je monografija „100 godina Duška Radovića”