Zgrada „Manježa“ u Beogradu, podignuta oko 1860,godine, se nalazi u ulici Kralja Milana br. 50.
Zgrada Manježa je sagrađena za potrebe Kraljevskog konjičkog eskadrona i nalazila se u okviru vojnog kompleksa . Glavni ulaz se nalazio na južnoj strani i bio je dekorisan sa dve glave konja postavljene iznad ulaz.
Godine 1920, Narodno pozorište se uselilo u zgradu Manježa. Zgrada Manježa služila je Narodnom pozorištu sve do 12.septembra 1927.godine kada je izbio požar i cela zgrada od drveta izgorela.
Planove za novu zgradu Manježa izradio je ruski arhitekta Nikolaj Krasnov, a figure na prvom spratu uradio vajar Vojislav Ratimirović Šikoparija. Pozorište je u novoj zgradi Manježa počelo sa radom 12. jula 1929. godine. Od jeseni 1931.godine zgrada menja namenu i preuređena je za potrebe Skupštine Kraljevine Jugoslavije do 1937.godine. Od 1937. zgrada Manježa ponovo je adaptirana za pozorište i postaje poznato kao Vračarsko pozorište koje je radilo do kraja Drugog svetskog rata.
Nakon Drugog svetskog rata od 1947.godine usledila je nova adaptacija zgrade po projektu arhitekte Momčila N. Belobrka. Zgrada Manježa dobija tada novo pozorište Jugoslovensko dramsko pozorište. U centru atrijum pozorišta nalzio se bazen sa skulpturom „Kupačice“ rad vajara Borisa Kalina. Skulptura je nestala nakon požara u pozorištu 1997.godine.
U požaru koji je izbio 1997.godine je izgorela Velika scena, gledalište i deo kancelarija. Projekat za novu zgradu uradili su arhitekate Zoran Radojičić i Dejan Miljković. Pozorište je ponovo počelo da radi u obnovljenoj zgradi 23. maja 2003. godine.
U atrijumu zgrade postavljena je skulptura Mrđana Bajića, a u foajeu je sačuvan mozaik „Devojka s bakljom” Mila Milunovića.
