Mošti kneza Lazara bile su seljene nekoliko puta kako bi bile spašene, a u Beogradu su čuvane 46.godina
Nakon Kosovskog boja, 28. juna( po novom kalendaru) 1389.godine, mošti kneza Lazara sahranjene su bile u Prištini.
Sinovi kneza Lazara – Stefan i Vuk i udovica Milica hteli su da mošti Lazareve prenesu u manastir Ravanica ali turci to nisu dozvoljavali. Nakon dve godine, zahvaljujući Oliveri Lazarević koja je bila udata za Bajazita I, uspela je da ga nagovori da dopusti prenos moštiju njenog oca u njegovu zadužbinu manastir Ravanica.
Turci su u više navrata palili i pljačkali manastir Ravanica ali su monasi uspeli da sačuvaju mošti kneza Lazara. Kada je počela Velika seoba Srba 1690.godine mošti kneza Lazara premeštaju se u Sentandreju. Kako bi sačuvali mošti kneza monasi sagrađuju crkvu od drveta.
Tri godine kasnije mošti kneza Lazara premeštaju se u manastir Vrdnik na Fruškoj gori. Mošti kneza ni tu dugo nisu imale mira pa su na kratko bile premeštene u Futog zbog austrijsko-turskog rata (1716-1719). Nakon završetka rata mošti su opet bile vraćene na Frušku goru. I još jednom je došlo do premeštanja 1848.godine kada je došlo do Srpske revolucije gde su monasi opet premestili mošti u strahu od mađarske. Mošti su bile premeštene u Klenek a nakon nekoliko meseci opet bile vraćene u manastir Vrdnik.
Kada je došlo do bombardovanja Beograda 6. aprila 1941. godine mošti su prenete u manastir Bešenevo jer se plašilo ustaške odmazde. Kako bi mošti srpskih svetinja koje su se nalazile n Fruškoj gori bile spasene Sveti Arhijerejski Sinod Srpske crkve uputio je pismo 25. septembra 1941. godine Ministarstvu prosvete tražeći pomoć kako bi se Srpske svetinje a pogotovo mošti knez Lazara preselile za Beograd u strahu od ustaša.
Ministarstvo prosvete je odbilo ovaj zahtev sa obrazloženjem da nema potrebe za prenosom moštiju između ostalih i kneza Lazara. Međutim, u aprilu 1942. godine,Ministarstvo prosvete dobija od nemačkih vlasti odobrenje za prenos moštiju. Veliku ulogu u odobrenju za prenos moštiju odigrali su dr.Radoslav Grujić, kustos Muzeja kneza Pavla -Miodrag Grbić i nemački major Johan Albreht fon Rajsvic.
13. aprila 1942.godine iz Beograda, Zemuna, je krenuo jedan automobil i kamion. Istog dana pokupljene su mošti Svetog cara Uroša i Despota Stefana Stiljanovića, a 14. aprila i mošti kneza Lazara.
Mošti kneza Lazara veliki broj ljudi dočekao je u Rumi gde su na kratko bile u rumskoj Sabornoj crkvi. Kada su mošti bile ponovo vraćene u kamion počast knezu Lazaru, pored srpskog naroda, odao je i nemački vod.
Kada su mošti došle u Beograd 14. aprila 1942. godine oko 17 časova pred Sabornu crkvu dočekao ih je veliki broj građana, predstavnika crkve, đeneral Milan Nedić ,neki ministri iz tadašnje vlade kao i počasna straža koja je bila postavljena od potonskog mosta na Savi do Saborne crkve.
Mošti kneza Lazara bile su u Sabornoj crkvi sve do 28.juna 1988. godine kada su krenule put po Srbiji da bi septembra 1989. godine ponovo bile položene u njegovu zadužbinu manastir Ravanica.
Deo moštiju kneza Lazara i danas se čuvaju u Sabornoj crkvi u Beogradu.
