Crkva Svetog Save u Beogradu započeto je osvećenjem temelja 9. aprila 1895. god. Već 27.aprila, iste godine, na dan kada su spaljene mošti Svetog Save crkvu je osvetio mitropolit Mihailo.
Crkva je u osnovi bila pravougaonog oblika, imala je trostranu oltarsku apsidu, ravnu tavanicu, fasadu od „glačane opeke“ sa fugovanim spojnicama i predstavu spaljivanja moštiju Svetog Save iznad glavnog portala na severnoj strani. 1908. godine uz crkvu je prizidana prostrana priprata veličine 9,5 h 13,0 m po gabaritu, sa dva portala, ukupno sedam prozora i korisnom površinom 120 m2 .Tom prilikom je pregradni zid uklonjen, te je ukupna površina iznosila 200 m2. 1928. godine sa obe strane su dograđeni bočni brodovi, koje je proektovao ruski arhitekta Balerij Staševski. Ovim proširivanjem crkve, dobijeni korisni prostor crkve koji je iznosio 300 m2.
Zvona crkve su za vreme prvog svetskog rata skinuta i prelivena u ratne svrhe. Nova zvona su izlivena 1921, 1923 i 1928. godine u Zemunu.
U prvoj polovini 1935. godine, doneta je odluka da privobitna manja, niska i više puta dograđivana crkva, bude zamenjena novom, većom i reprezentativnijom građevinom.
Nova crkva je izgrađena u drugoj polovini 1935. godine za 3 meseca, odnosno približno 70 radnih dana, Nadzorni injženjer je bio Vojislav Zađina. Zidne slike i sadašnji ikonostas nastali su u narednim godinama. Dana 24. novembra dovršenu i delimično opremljenu crkvu osvetio je patrijarh srpski Varnava.
U oktobru 1944.g. u vreme borbe za oslobođenje Beograda, druga Savinačka crkva je stradala. Oštećeni su tada zidovi i fasada, kube je probijeno, a ulaz na zapadnoj strani zarušen. Godine 1964. izvedeni su znatno veći radovi, te je tada uz crkvu dozidana priprata oko 20 m2.
Ikonostas u crkvi nastao je 1936-37 godine. Sve ione izradio je ruski slikar „srpskog porekla“ Vladimir Predojevič, izuzev dve prestone ikone zamenjene 1966.godine. Godine 1938-39, završeno je zidno slikarstvo, koje su izveli ruski slikari Nikolaj Majendorf, Boris Obrascev i Aleksandar Dikij. Uradili su je po uzoru na fresko slikarstvo iz mnogih sednjovekovnih crkava: Pećka Patrijaršija, Studenica, Manasija, Gračanica, Sopoćani, Markov manastir, Dečani, Arilje, Mileševa, Hilandar, Staro Nagoričino, Ljubostinja, Cetinje, Kalenić, Lesnovo, Žiča, Sveti Kliment, Sveti Naum, Trnovo.Ukupni broj pojedinačnih likova , manjih i većih kompozicija prilagođenih maloj crkvi, iznosio je oko 140.
U toku velike obnove crkve iz 1996.g. nastalo je novo slikarstvo na površinama zidova i svodova.
Izvor: Beogradske vesti/ sajt Hrama Svetog Save
