Srpska Nova godina je starokalendarska ili ti slavljenje Nove godine po julijanskom kalendaru koje je ustanovio Julije Cezar. Po julijanskom kalendaru proslavlja se 14.januara.
Nakon proglašenja Kraljevine Srba , Hrvata i Slovenaca 1918.godine i uspostavljanja i usvajanjem gregorijanskog kalendara 1919.godine Nova godina po julijanskom se i dalje slavila u Srbiji.
U najvećoj primetnoj meri bilo je to u Beogradu, gde se nazivalo slavljene pravoslavne Nove godine ili Nove godine. Slavilo se u kafanama ili su organizovani dočeci u nekim društvima i kućnim ambijentima.
Država, ili ti Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca, je u to vreme pokušavala da uvede osećaj jugoslovenstva i da kroz razne propagande “stavi po strani” osećaj Srpstva, ali to im nije uspevalo, već je samo kulminiralo još jačom nacionalnom svešću. Kako su godine odmicale, od 1920.godine, sve se javnije slavila, a od 1922/23.godine već je postala veliki praznik koji se slavio u Beogradu po restoranima i kafanama.
Termin Srpska Nova godina počeo je da se upotrebljava 1925/26.godine prilikom reklamiranja dočeka u tadašnjim kafanama, bioskopima, restoranima… Naziv Srpska Nova godina ostao je i do danas.
Nakon Drugog svetskog rata, i dolaskom komunista na vlast, slavljenje Srpske Nove godine je bilo zabranjeno, ali se slavilo u tajnosti.
