Makiš je šuma i naselje na teritoriji opštine Čukarica.
Makiš obiluje bujnom vegetacijom, pa se kroz njegov najveći deo protežu močvarne šume, veći broj manjih vodotokova, kao i veštačkih kanala koji su izgrađeni u vreme Drugog svetskog rata. Severni deo naselja je poznat kao „Jedek“, zapadni kao „Ašinica“, a centralni deo kao „Veliko Okno“.
Od stambenih objekata u Makišu preovladavaju kuće i splavovi uz reku Savu.
Beograd se snabdeva podzemnom vodom iz Makiša od 1892. Novi bunari su bušeni 1923.
Naselje Makiš je nastajalo 1930-tih, sa preko 500 domova pokraj Obrenovačkog puta. Opisivano je kao bednije od jataganmalskog, do 1934. je bilo u žarkovačkoj opštini, a zatim u okviru Beograda. Pored malih kuća, tu se nalazio i privatni laboratorijum „Dezinsektor“ oko koga je 1937. nastala kontroverza nakon trovanja jednog radnika. Predajnik Radio Beograda od 20 kilovata je osvećen 2. avgusta 1937.
U vreme Drugog svetskog rata, prokopavani su kanali radi odvodnjavanja vode i poljoprivrede. Srpsko izdavačko preduzeće i nemačke novine „Donaucajtung“ su imali imanje u Makišu – u oktobru 1943. su priredili praznik žetve.
